HIRSIZLIK KÖTÜDÜR

Eski zamanlarda Ali, Ahmet, Mehmet, Cemil, Ayşe, Kerem bir de küçük Can varmış. Hepsinin de kötü yanları, iyi yanları varmış. Ahmet kıskançmış. Ama yine de dışlamıyorlarmış onu. En kötüsü Mehmet’miş. Hırsızlık yaparmış. Yine de dışlanmıyormuş. Ali bir gün düdüğünü düşürmüş. Küçük Can onu bulmuş:

-Bu düdük kimin?

Ceren söze karışmış:

-Kimin sarı bir düdüğü var?

Ali “benim” diyemeden Mehmet:

-O düdük benim.

Ali:

-Hayır benim.

Mehmet:

-Benim.

Ali:

-Benim.

Ali sonunda sıkılmış:

-Senin olsun.
Aralarında böyle bir sürü olay geçmiş. Sonunda Mehmet’in hiç arkadaşı kalmamış. Mehmet bir daha hiç hırsızlık yapmamış. Ama işe yaramamış.